Op zaterdag 19 juni ontvingen we Eduard uit Utrecht als PeddelPlezier-gast.
Met een hoge dwarslaesie en weinig rompstabiliteit is het niet vanzelfsprekend om kajakken. Met een verlangen om dat eindelijk wel te doen en een doorzettingsvermogen om u tegen te zeggen, stonden wij klaar om het mogelijk te maken.
‘Water, de ultieme gelijkmaker’ is het motto van ons grote voorbeeld Larry Gioia van Adaptive Paddling uit Pittsburg. En laat dat nou net zijn wat Eduard ook gebruikt in zijn intro! Na een ernstig motorongeluk stond zijn wereld op z’n kop. En ondertussen zwemt hij en komt bij ons om samen te bekijken hoe het varen weer mogelijk kan worden.
Koos, Nel, Ab, Alex en Desiree zetten diverse boten klaar en we besluiten samen met Eduard dat deze eerste keer een duo-boot de beste keus is. Instappen is voor Eduard als doorzetter en dankzij onze super-steiger een fluitje van een cent en wel ideaal; binnen no time en met een professioneel en ervaren handje hulp van Nel en Koos is de eerste stap gezet. Met wat kussens onder de knieën en een zwemvest als aanvullende steun, voeren we wat droogoefeningen uit en blijkt dat Eduard prima in staat is om golven en bewegingen met zijn armen op te vangen. Voor de volgende keer, 23 juni as, proberen we de boot met een ander zitje; deze geeft meer steun aan het bovenlijf.
Ab en Desiree gaan te water om al tijdens het glijden van de steiger klaar te liggen om te helpen, dat blijkt niet nodig. En die grote glimlach van Eduard is, ondanks de energie slurpende kennismaking, vooroverleg en instap-exercitie niet meer van zijn gezicht verdwenen. We varen een rondje op de plas en een extra rondje door de sloot de Does op, waarbij we pleziervaartuigen die met lekkere golven aan komen stuiven vragen om wat gas terug te nemen. Niet op Eduards verzoek trouwens, die blijft relaxed in de kajak met peddel in de hand. En ja, die glimlach is er nog steeds.
Wat een geweldige ervaring weer voor iedereen vandaag; mogelijk maken, dat is onbetaalbaar. Als vereniging krijgen we geen keurmerk aangepast sporten omdat onze toiletten en douches alleen via een trap bereikbaar zijn . Die aanpassingen wachten op ons nieuwe clubhuis. Tot die tijd doen we het met alle liefde , energie en creativiteit die we kunnen vinden.
En dat keurmerk? Dat komt vandaag van Eduard zelf via een SMS zodra hij thuis is:
“Hoi Desiree, net thuis en echt blij en voldaan met de mooie middag. Ik zei al opsteker van de week, het voelt warm, welkom en goed. Ja, ook veilig al ben ik blij dat we niet alleen ‘drooggezwommen’ hebben. Hoop nog je nog vaak op het water te zien, wat heb jij daar een ontzettend plezier in en dat geldt ook voor Alex bij wie ik in de boot zat, vol vuur. Vechten of vluchten, en de impact op je immuunsysteem/lichaam, story of my life. Ook gisteren, natúúrlijk zoek ik de grens op, hoe ver kom ik zónder ondersteuning. Al mijn evenwichtsspiertjes voel ik vandaag, maar ook de euforie. Want toch is het maximale behaald, en mijn doel (op t water no matter what) en een leuke mix van mensen ontmoet.
Want positieve ervaring en ontspannen heb ik keihard nodig om balans te hervinden en NIET elke dag tegen of over grenzen heen te zitten. Vandaag heerlijk nagenieten en de zon opzoeken.
Tot zaterdag 23 juni!
En Koos wilde nog weten of ik veel last had van mijn inspanning gister. Geef hem maar door dat dat reuze meevalt. “
Desiree
