17-9-2023
Oddrun, Sonja, Hilde en Sophie (verslag)
Op deze dag hebben wij gevaren met veel pauzes. In deze pauzes aten wij om de beurt een gerecht dat één van ons had meegebracht. Ei-muffins, hartige pannekoeken, scones en meloen met feta en vers geplukte watermunt.
Gaandeweg hebben Oddrun en Sonja de hoge uit-, en instap onder de knie gekregen.
Elke gang werd vergezeld met een spel.
Instappen terwijl een ei op een lepel in de mond in balans gehouden wordt, of niet.
Touwtrekken, voorwerp raden, en kompas lezen om de schat te vinden…
Ook zongen wij het prachtige lied ‘hagel en sneeuw, onweer wind en regen’.
Oddrun won de prijs, een zak vol dukaten.
De wind en regen vielen mee, hoewel een aantal zich hadden ingesmeerd met zonnebrandcrème bleef het wel grijs. (Zoiets laat zich niet afdwingen.)
Voordeel: lekker rustig op het water.
Noorderhaaks, ook wel Razende Bol genoemd, is een eilandje ten zuidwesten van Texel. Het is ongeveer 4 km groot, maar dit varieert zowel gedurende de dag als het jaar, afhankelijk van wind en getij. Wanneer je in Den Helder aan het strand staat zie je het in de verte liggen. Het is een onbewoond eiland en dat vind ik in het overbevolkte Nederland iets heel bijzonders. Wanneer we tijdens onze tocht even aan land gaan en met onze boterhammetjes op het strand zitten, voel ik me enorm bevoorrecht. Wat een leegte!
Hoe dicht bij de voorpunt van een kajak durf jij je kop boven water te steken? De zee is hier prachtig helder en het strand zilverwit, dus je kunt de zeehonden meterslang volgen. Ook waren we getuige van de eerste brandingtrainingen van een jonge zeehond. Dat ging niet steeds goed, zodat de zeehond regelmatig het strand op kwam rollen. Moeder keek vanaf een afstand bezorgd toe.
Het hele gebied rondom Noorderhaaks is dynamisch. Dat betekent dat er altijd wel iets te doen is, zelfs als er nauwelijks wind staat. Tijdens onze tocht stond er aan de zuidkant van Noorderhaaks nauwelijks branding. De golven kwam niet hoger dan de punt van je boot, dus we vermaakten onszelf met het oefenen van de achterwaartse surf. Maar hoe verder we noordwaarts voeren, hoe leuker het werd. Mijn ZV examen vond grotendeels op Noorderhaaks plaats en doordat we de onszelf een halve dag hebben vermaakt met brandingvaren voelde het eerder als een grote speeltuin dan als een examen. Dus kom maar op met die golven.
Hoogtepunt is meestal de noordoostkant van Noorderhaaks. Daar is altijd reuring te verwachten. Hier vind je namelijk clapotis-golven. Dit zijn staande golven, die worden veroorzaakt door een ondiepte in de zee. De stroming kan niet horizontaal verder en gaat dus omhoog. Midden in de zee ontstaan zo geweldige brandinggolven. Dit is geen speeltuin, dit is de Efteling en dan 10 x in de Python! We proberen zoveel mogelijk surf te pakken, dat is niet zo eenvoudig, want de golven lijken van alle kanten tegelijk te komen. Een paar keer schieten Bram en Mark me hard joelend voorbij.
Dieren vandaag:
