De laatste echte Veluwerally was in 2018, 5 jaar geleden alweer. In de tussentijd is het festijn drie keer afgelast vanwege slecht weer, Covid en laagwater, en één keer vanwege de Covid maatregelen in afgeslankte vorm gehouden. Het deelnemersveld is flink uitgedund, van ca. 400 in eerdere jaren tot ca. 150 dit jaar. Ook Kano Rijnland doet bescheiden mee, met 2 deelnemers dit jaar tegen 12 deelnemers in 2018.
De camping in Deventer loopt zaterdagmiddag aardig vol met kanovaarders van alle leeftijden en uit alle hoeken van het land. Het is een beetje inschikken en we staan dichtbij een groepje nogal luidruchtige Twentse studenten, het is te hopen dat die niet de hele nacht blijven doorzakken (vooroordeel #1). Dat blijkt mee te vallen, iedereen heeft een goede nachtrust nodig om de volgende dag te kunnen presteren.
De start is vanaf half acht voor alle afstanden. Ik help Alex in zijn boot voor de start van 80 km. Ik vertrek een halfuur later voor de 50 km, zonder ontbijt en daarom klim ik nog voordat ik de dode rivierarm uit ben op de kant om in de zon te ontbijten. Bij het instappen komen 5 kanoërs mijn kant op en daartussen herken ik Bram, die met zijn club uit Winsum een dagje uit is. Na een introductierondje word ik in de club opgenomen en ik ben blij dat ik niet in mijn eentje hoef te varen. Of de weinig spraakzame Groningers (vooroordeel #2) ook blij zijn met mij vraag ik maar niet.
De zon schijnt uitbundig, de stroming doet zijn werk en ook de zuidenwind draagt bij aan een bijzonder aangename dag. Na zo’n anderhalf uur varen strijken we neer op een strandje en beklimmen de zomerdijk voor een koffiepauze met goed zicht op de IJssel en op de eerste controlepost die we net gepasseerd zijn. Bij de volgende controlepost, Wijhe, worden appels uitgedeeld. De eerste vermoeidheidsverschijnselen doen zich voor en net op het moment dat we afspreken om uit te kijken naar een geschikte lunchplek krijgen we zicht op Camping Kromholt op de linkeroever waar de soep wordt geserveerd. We blijven hier wat langer om te rusten en een praatje te maken met andere vaarders en met de ‘baas’ (zoals hijzelf niet genoemd wil worden) Martin Stevense.
Een markant punt op de route naar Zwolle was altijd de IJsselcentrale. Jarenlang is er gesteggeld over een bestemming als creatief of horeca centrum nadat de centrale was gesloten, maar uiteindelijk is hij gesloopt, zo constateren we. Met alleen een bescheiden café in de voor sloop gespaarde koelwaterhal. Even voorbij Zwolle worden we ingehaald door de eerste 80 km vaarder in een snelle K1, een echte bikkel die de vorige dag uit Enschede is komen peddelen.
Spoorbrug bij Zwolle
We gaan Kampen niet halen zonder een derde pauze, vooral voor een van Bram zijn clubgenoten die last krijgt van een pijnlijke rug. We vinden een nevengeul met stilstaand water waar we op een strandje uitstappen voor een slok, een snack en rek- en strekoefeningen. Het lijkt of we niet vooruitkomen want we kijken al een uur lang naar het dorpje Zalk op de linkeroever. Wat blijkt, we zijn 180 graden gedraaid in een wijde bocht om het dorp heen, dit verklaart ook waarom we nu tegenwind hebben.
Kampen
Na de volgende bocht komt Kampen in zicht, tenminste de Molenbrug, dan is het nog ruim een half uur stug peddelen tot we de jachthaven bereiken waar we door een paar sterke mannen en wat minder sterke vrouwen (vooroordeel #3) langs de trailerhelling op de kant worden getrokken. Alex, zo horen we later, is dan halverwege Zwolle en Kampen en zal een uur na ons arriveren. Hij neemt zijn 7e Veluwerally medaille in ontvangst terwijl ik met mijn 8e medaille op zak al op weg ben richting Leiderdorp.
Jaap
Foto’s van Alex (meer foto’s van Alex)