Kajakvaren met een handicap

Mijn naam is Richard Kusters. Ik ben door een ongeluk met onze paard en wagen mijn rechterbeen tot hoog boven de knie verloren. En nu hoor ik jullie denken Paard en wagen dat is wel erg lang geleden. Maar dat valt mee hoor, een van onze hobby’s waren onze paarden, en het aangespannen rijden daar mee. Door een automobilist die nog even voor onze auto lang wilden, schrok ons paard waar we toen mee reden en sloeg op hol. Ik heb toen geprobeerd om mijn paard tegen te houden, maar tevergeefs. Ik kwam onder de wagenwielen terecht en dat kostte me mijn rechterbeen.

Tijdens mijn revalidatie ben ik in contact gekomen met rolstoelbasketbal. Ik ben van speler naar trainer-coach gegaan met veel plezier. We zijn met ons team 2x Nederlands kampioen geweest in onze divisie, maar na 10 jaar kreeg ik last van mijn gewrichten. Toen heb ik besloten om een andere sport te gaan zoeken. Maar wat kan je doe met een hoge beenamputatie? Ik ben nooit een hardloper geweest, dus om nu met een blade aan de gang te gaan zag ik niet zitten. Ook waren onze paarden in tussentijd overleden. Maar ja wat blijft er dan over?

Vroeger heb ik veel op het water gezeten met de zeeverkenners (scouting) en ik was ook vaak te vinden bij de kanovereniging, waar mijn vrouw kanopolo speelde in het eerste damesteam. En zo kwamen we op het idee om samen te gaan kanovaren, om samen met mijn vrouw te genieten van het mooie Nederland vanaf het water.

Maar ja, kan dat wel met een beenamputatie, tenslotte heb ik maar een heel kort boven beenstompje -/+ 20cm en je moet je zelf vastzetten met je knieën in z’n kano. Dus hebben we een gesprek aangevraagd bij het bestuur van de verenging, om samen te bekijken wat de mogelijkheden zijn. Gelukkig wilden ze samen met ons de uitdaging wel aangaan, en zo zijn we dus lid geworden van de Leiderdorpse Kano Vereniging Rijnland.

Oké, het clubhuis is niet rolstoel toegankelijk, maar zoals ik altijd al zei ben ik hybride 😊Ik kan met de prothese, rolstoel en/of krukken mezelf goed redden. Als we gaan varen ga ik eigenlijk altijd met de rolstoel naar de verenging omdat ik niet kan varen met mijn prothese aan. Maar dat gaat prima op de steiger, zo lang je maar niet in het water kiepert.

Ik maak nu gebruik nu een verenigingsboot, waar ik zelf wat aanpassingen in gemaakt heb die ik er in en uit kan halen, zodat ik een beetje stabiel kan blijven zitten. Oké, het is niet ideaal maar voor nu werkt het. Daarom heb ik bij onze gemeente een sportvoorziening aangevraagd zo dat we een aangepaste boot kunnen aanschaffen. Maar deze procedure loopt nog, dus daar moet ik nog wat geduld voor hebben, zoals bij alle sportvoorzieningen.

Maar met mijn zelfgemaakte aanpassing lukt het redelijk, en mijn vrouw en ik hebben al heel wat kilometers gemaakt over de waterwegen. We proberen 2x per week een tochtje te doen, dan varen we naar de Kaag of Wijde Aa. Maar ook varen we graag door de grachten van Leiden, en dan doen we een bakkie bij een van de terrasjes aan het water, zodat ik de boot niet uit hoef. Want in de boot kan ik eigenlijk alles wat de rest ook kan, maar zonder mijn prothese of rolstoel kan ik niet veel naast de boot.

Ook gaan we mee op vlakwatertochten, langs de mooiste plekjes van Nederland. We zijn ook met de vereniging naar zee geweest om te brandingvaren, op de golven te spelen en te surfen met de kajaks. De kracht van het water te voelen is zo tof, maar als je te overenthousiast word je wel weer op je vingers getikt door het water, want even de aandacht er niet bij en je ligt je op zijn kop.

Ook zijn we nu net ook begonnen met onze cursus Kajakvaardigheid A (zeg maar de vaarbewijzen voor het kanovaren) en zoals de naam het al zegt zijn er nog meer van deze cursussen, dus er is nog veel te leren. Al met al is het een veelzijdige sport die je samen of alleen kan beoefenen. Zelf zou ik graag instructeur willen worden bij de verenging, om samen met de bestaande commissie voor aangepast varen het aangepast varen nieuw leven in te blazen. Maar eerst moet ik zelf ervaring opdoen en zijn we samen onze papieren aan het halen.

Ik hoop dat ik mensen kan inspireren om niet te blijven zitten met je handicap, maar lekker te gaan bewegen en te genieten van het leven.

Groetjes

Richard Kusters