Een onspectaculair, maar toch altijd spectaculair tochtje
Bram, Mark, Saskia (verslag) 3 september
Afgelopen zondag hebben Bram, Mark en ik vanuit Huisduinen een rondje met de klok mee om Noorderhaaks gevaren, een tocht van 11,7 zeemijl. Het was een windstille dag, dus veel spektakel viel er niet te verwachten. Maar er zijn meerdere redenen waarom dit met stip op 1 mijn favoriete vaargebied is in Nederland. Een Top 5.
Op een onbewoond eiland
Noorderhaaks, ook wel Razende Bol genoemd, is een eilandje ten zuidwesten van Texel. Het is ongeveer 4 km groot, maar dit varieert zowel gedurende de dag als het jaar, afhankelijk van wind en getij. Wanneer je in Den Helder aan het strand staat zie je het in de verte liggen. Het is een onbewoond eiland en dat vind ik in het overbevolkte Nederland iets heel bijzonders. Wanneer we tijdens onze tocht even aan land gaan en met onze boterhammetjes op het strand zitten, voel ik me enorm bevoorrecht. Wat een leegte!
Zeehonden
Dat betekent niet dat je helemaal alleen bent op Noorderhaaks. Het eiland wordt onder meer bevolkt door verschillende steltlopers, meeuwen en aalscholvers. Maar tijdens het varen kom je vooral veel zeehonden tegen. De Razende Bol is namelijk belangrijk als rustgebied voor zowel de gewone als de grijze zeehond. Daarom is een groot deel van het eiland beschermd gebied waar je niet mag aanlanden. Dit keer waren er wel heel veel zeehonden. Tijdens het varen doken ze voortdurend voor, onder en achter onze kajaks op, ze sloegen met hun flippers tegen onze skegs en toggles en leken wel een spelletje met elkaar en met ons te spelen. 
Hoe dicht bij de voorpunt van een kajak durf jij je kop boven water te steken? De zee is hier prachtig helder en het strand zilverwit, dus je kunt de zeehonden meterslang volgen. Ook waren we getuige van de eerste brandingtrainingen van een jonge zeehond. Dat ging niet steeds goed, zodat de zeehond regelmatig het strand op kwam rollen. Moeder keek vanaf een afstand bezorgd toe.
Stroming
Om Noorderhaaks te bereiken moet je het Marsdiep oversteken. Dit zeegat verbindt de Noordzee en de Waddenzee. In het Marsdiep kan de stroomsnelheid oplopen tot 3 tot 4 knopen (1 knoop is 1 zeemijl per uur). Een goede tochtplanning is dus noodzakelijk voordat je gaat varen. Want je wilt hier niet te maken krijgen met 3 of 4 knopen stroom tegen. Uiteraard had Mark een zorgvuldige berekening gemaakt, zodat we zonder enige krachtsinspanning het Marsdiep over schoten. Heerlijk!
Brandingvaren
Het hele gebied rondom Noorderhaaks is dynamisch. Dat betekent dat er altijd wel iets te doen is, zelfs als er nauwelijks wind staat. Tijdens onze tocht stond er aan de zuidkant van Noorderhaaks nauwelijks branding. De golven kwam niet hoger dan de punt van je boot, dus we vermaakten onszelf met het oefenen van de achterwaartse surf. Maar hoe verder we noordwaarts voeren, hoe leuker het werd. Mijn ZV examen vond grotendeels op Noorderhaaks plaats en doordat we de onszelf een halve dag hebben vermaakt met brandingvaren voelde het eerder als een grote speeltuin dan als een examen. Dus kom maar op met die golven.
Clapotis
Hoogtepunt is meestal de noordoostkant van Noorderhaaks. Daar is altijd reuring te verwachten. Hier vind je namelijk clapotis-golven. Dit zijn staande golven, die worden veroorzaakt door een ondiepte in de zee. De stroming kan niet horizontaal verder en gaat dus omhoog. Midden in de zee ontstaan zo geweldige brandinggolven. Dit is geen speeltuin, dit is de Efteling en dan 10 x in de Python! We proberen zoveel mogelijk surf te pakken, dat is niet zo eenvoudig, want de golven lijken van alle kanten tegelijk te komen. Een paar keer schieten Bram en Mark me hard joelend voorbij.
Er is geen plek in Nederland waar je op één dag natuurbeleving en dynamische vaaromstandigheden kunt combineren. Wanneer je na afloop tevreden aan een biertje zit op het terras van café Nogal Wiedus levert dit gegarandeerd mooie verhalen op. Een spectaculair onspectaculair tochtje inderdaad…