Aanwezig: Jaap (vaarleider), Hilde, Mathijs, Carolina, Sonja, Marijke, Albert, Erna, Marian, Julienne, jonge Berend, Amber, Frank en Sophie.
De singel in Utrecht is breder dan de Leidse singel en voelt bossig, als een bos. Ik verwerk wat de vaarders van vandaag mij verteld hebben, wat viel je op, wat bleef je bij ? Nou, de bomen dus, fris in blad in deze tijd van het jaar.
De hoge kademuren langs de grachten zijn prachtig begroeid, en op die kades groeien bomen, Utrecht van onderen en zoveel bomen verwacht je niet in een stad. Kades met werfkelders en romantische hoekjes, een weelderig begroeide brug die, vanuit ons perspectief, uit groen en bloemen lijkt te bestaan. Ook kerken en ruïnes worden bewonderd, de ruïnes zijn bijna in het water gezakt. De kromme Rijn blijkt niet krom te zijn.

De kades langs de oude gracht nodigen uit tot een koffie stop maar de vaarleider is onverbiddelijk ‘we gaan niet met veertien kano’s op privé terrein zitten’. Dus werd het een kade met brandnetels en fluitenkruid.

De eendenkuikens, die onder een brug heen moeder volgen, terwijl van alle kanten verkeer aankomt, hebben het moeilijk. Frank drijft de diertjes bij elkaar. Tussen muur en kano zwemmen ze rustig de goede kant op. Twaalf kleintjes van verschillende tinten geel, is hier sprake van adoptie, of meerdere vaders ?
Nog een pauze, met aangeboden hapjes, en op naar het startpunt. Deze tocht op deze stralende dag, in goed gezelschap en met prachtige cultuur èn natuur was voor een aantal van ons de eerste van dit seizoen. Een goede start die vraagt om meer, ik ben benieuwd wat Almere, Avenhorn en Den Haag voor ons in petto hebben.
Sophie
(foto’s Wikipedia)