De verwachtingen waren hoog gespannen, waarschijnlijk zou de kanotrailer wel meegaan, want een tocht begin maart op de Loosdrechtse plassen, daar zou heel wat animo voor zijn… We gingen met z’n vieren. En dat was ook prima, half uurtje later weg en lekker vlot het Tienhovense kanaal op. Al snel een hindernis: een omgewaaide boom. En dat was niet de laatste die we zagen, maar we hoefden niet te zagen.
We konden tussen de takken door, om even later op de stille plas te komen. Wat een geweldige natuur! En we hadden wind mee, richting de doorgang naar de volgende plas. Dat was de 2e en zo heet ie ook. Lekker wat golfjes en weer een doorgang om naar een stukje natuur te varen. Prachtig zo in ‘t voorjaar, echt genieten van de lichtgroene katjes die overal net staan te bloeien.
Ook de watervogels beginnen het voorjaar te voelen. De futen, eenden en meerkoeten beginnen aan het leggen van eieren te denken, zo te zien. Intussen krijg ik last van mijn ribben en stap even uit, om de bandjes van mijn anorak en zwemvest wat losser te zetten en even te rekken. Dat scheelde een stuk! Nog wat later hadden we een heerlijk plekje voor de lunch-pauze. We constateerden dat echte zeekajakkers het liefst op een strand
uitstappen en doen weer energie op voor het volgende deel. De zon gaat intussen nog meer schijnen en de wind nam af. Dat kwam goed uit, omdat we nu tegen de wind in moesten.
Aan de overzijde van de grote plas -originele namen hebben die plassen- pakten we nog een pauze op een eilandje, dat heet weer. Nee, deze zin is echt af, het eiland is “Weer”. En we hebben mooi weer. Dan gaan we via de Kalverstraat, waar het zo vroeg in het jaar ook heerlijk rustig is, tussen de legakkers door. Heerlijk een beetje links, een beetje rechts, we komen wel ongeveer de richting uit die we wilden, tussen takken en eilandjes door. Kraaien houden ons in de gaten vanuit boomtoppen en hier en daar zien we enorme bomen die gesneuveld zijn in de storm. Tot slot via de plas weer terug naar “De Strook”, waar we ingestapt waren.
Inmiddels was ‘t restaurant geopend, zodat we voordat we terug reden nog een simpele, doch voedzame maaltijd konden nuttigen. Een heerlijke dag, prima gevarieerde route, mooie natuur, heerlijk rustig en goed gezelschap. Wat heeft een mens nog meer nodig?
door Elly van Buren