Wat bezielt iemand om met een gevoelstemperatuur van 2°C, de voorspelling van regen en een tot 15 a 17 knopen toenemende wind te gaan varen op groot water? Ik kan natuurlijk niet voor Walter en Bram spreken, maar ik had me al weken op dit tochtje over de Oosterschelde verheugd. Het gevoel dat je iets avontuurlijks doet, de wetenschap dat weinig anderen zich eind november met zeekajak op groot water begeven, het ervaren van de seizoenen, de verbondenheid met andere enthousiastelingen (je mag ook gekken zeggen) en de behoefte om gewoon lekker te peddelen speelde eerlijk gezegd allemaal mee.
Het was natuurlijk nog even flink spannend, want er zou dit weekend op enig moment flink wind komen. Uiteindelijk bleek zaterdag de beste dag van het weekend. Om 9.45 verzamelden we ons, Bram met zijn Tiderace extreme, Walter met zijn Tiderace Pace 17s en Dirk met zijn Valley Etain, bij het onder zeevarende Rijnlanders bekende strandje Zuidbout vlakbij Zierikzee. Het was koud, maar vrijwel onbewolkt en de Oosterschelde lag er nog als een spiegel bij.
Het plan van Walter was langs de Oosterschelde brug oversteken naar het strandje naast de haven bij Colijnsplaat. Daar even pauzeren en via de Schelpenbank en een pauze op het strand bij Zierikzee terug naar Zuidbout. De boten lagen vlot aan de waterkant. Voor Bram was de Oosterschelde nieuw vaarwater. Hij genoot. De brug met al zijn poortjes die langzaam in de nevel verdwijnt. En natuurlijk zout water. Altijd lekker. Walter begon met een rolletje. Zonder neusklem, oordoppen of hoofdbedekking. Brrr, mij niet gezien nu. “ Geen dag om ondersteboven te liggen” dacht ik. Dat had zo zijn gevolgen, maar daarover later meer.
Ontspannen voeren we naar het strandje bij Colijnsplaat, de goede kant op geholpen door het uitgaande tij. Boven aan de dijk bij de picknicktafel was het tijd voor een warme kop thee, wat te eten én een kleine modeshow. Want wat trek je extra aan voor een winterse pauze bij aanwakkerende wind? Bram droeg een smaakvolle zwarte Hema regen-poncho waarvan hij de capuchon zorgvuldig over zijn hoofd plooide. Walter droeg een exclusieve donkergroene Hilleberg bivakzak-poncho. Ondergetekende een zwarte neopreen vieze mannenjas voor kitesurfers van Magic Marine. Gelukkig hadden de paar stelletjes die zich aan een korte wandeling waagden vooral oog voor elkaar. Ik had het niet raar gevonden wanneer ze gillend voor ons waren gevlucht.
Na de pauze voor de wind naar Zierikzee. Donkere wolken diende zich aan en na onderling overleg werd de Schelpenbank geskipt. Eerst over vlak water onder de hoge wal, later surfend in de toenemende wind over de opbouwende golven. Ik had voor het eerst mijn Falcon zeiltje in gezelschap er op gezet omdat ik wel eens wilde weten wat het verschil was. Zo surfend met 4Bft was de conclusie helder. Het gaat ongeveer even hard, maar met minimale inspanning. Recht voor de wind strijken kost wel wat moeite. Misschien toch een lijntje om de mast naar beneden te trekken.
Walter wilde onderweg nog wel even weten of we eigenlijk wel eens op de kaart keken. Nee, niet echt, maar ja de toren van Zierikzee kwam zo rap op ons af en we hadden goede vaart daar. Aangekomen op het strandje naast de haven ingang van Zierikzee regende en waaide het intussen flink. Bram stelde voor de pauze kort te houden. Genoeg voor een slok warme thee, wat happen en een pitstop, maar beslist niet langer.
Halve wind in de golven nabij de lage wal was duidelijk het verschil in ervaring en kunde te merken. Walter hield Bram en mij als een moederkloek in de gaten. Bram zocht elke golf op en voer een tijd lang in de hoogste golven strak langs de rotsblokken van Rijkswaterstaat aan de walkant. En ik? Ik zat niet lekker in mijn superstabiele Valley Etain. Koude handen, de gedachte dat het geen goede dag was om te zwemmen. Het hielp allemaal niet. In plaats van mijn heupen lekker met de golven te laten meewiegen zat ik wat verkrampt in mijn boot en sloeg regelmatig een slag over om weer een lage steun te zetten. Ik ben dat helemaal niet van mezelf gewend, maar kon de knop in mijn hoofd niet meer om zetten. (voor de liefhebbers, ik heb een abonnement op Online Seakayaking en hieronder een paar tips van Simon Osborne hierover) Gelukkig had Bram dat wel in de gaten. Vlak voor Zuidbout stelde Walter voor om nog een stuk tegen wind in te varen, zodat we lekker surfend terug naar de kant konden. We voeren nog een stukje de Oosterschelde op, tot ik aangaf niet zo lekker in de boot te zitten. Best lastig om dat toe te geven, maar ik was best opgelucht om de boeg richting strand te sturen. Terug surfend ging eigenlijk al weer best lekker (in ieder geval zei Bram zoiets tegen me en ik geloof dat dat wel klopte)
Terug op strand waren er dus voor mij wel wat leerpuntjes, maar al met al een top dag en bovenal een ervaring zo in de winter op groot water die uniek, uitdagend, gezellig was en sfeervol was.
Dirk Zwitser
Klik hier voor meer foto’s
Simon Osborne op Online Seakayaking:
Mental preparation
The Foundations
Stability is a state of mind. If you think you are going to capsize you most probably will. Recognising the situation is the first step to solving it. Then having a few ways to relax the body and release your inner calm.
Learning
When you are nervous and tense up out on the water in conditions every lump and wave on the sea that tips the kayak takes your body with it. What you should do is allow the kayak to move with the waves and the water keeping your body above the center of balance. The more nervous you become the tenser you are which then makes you more tippy so even tenser and so on.
To help reduce the tension consider one of the following
- Be conscious of it and try to relax your body
- Go for a roll while a partner watches you
- Go through a capsize and swim and then rescue
- Take yourself back into calmer waters
- Improve your skills so you are more confident
Exercise
Just watch the video and think about times you were tense out on the water. Make a plan for the next time you find yourself in a situation where your state of mind is affecting your stability.
Environment and ability
The Foundations
The most common reason why you may find yourself upside down in an environment you cant breath in is that you went into an environment that was outside of your comfort zone. Knowing where your limits are is important.
Learning
Its ok to step outside your comfort zone into an environment that you may capsize in but only when you do this knowingly. If you make the conscious decision to be outside your comfort zone the group that you are paddling with as a whole should be within the groups comfort zone. This means the group has the skills and safety measures in place to help you back into your kayak and back into your comfort zone.
Exercise
It’s a good idea to write a table outlining what the limits of your comfort zone is. You can put this into stretch and terror zones as well for each of the different factors that make up the sea kayaking environment.
Voor geïnteresseerden in online sea kayaking. Als er meerdere belangstellenden zijn bij Rijnland dan kan er een kano Rijnland korting van 20% aangeboden worden. Zie hieronder:
Dirk,
Thanks for the email. We would be happy for you to show some of the lessons at your local club in the hope that it may encourage others to subscribe! If there are some members of your club that would like to subscribe we can set up a specific discount code for your club offering 20% discount for members. If this is of interest please let us know the name of the club and I will set this up.
Thanks Simon
Mooi en goed verhaal Dirk!