Elke keer als er een tocht wordt gemaakt, komt er steevast een ongemakkelijk moment: wie maakt het verslag? Als ik voor mezelf spreek, moet ik beroepshalve al zoveel schrijven dat ik een kanotochtje graag aangrijp als ontspanning zonder dat ik wéér creatief moet zijn. Omdat ik dat van anderen ook niet wilde verlangen, ben ik er dan ook niet over begonnen bij onze Loosdrechttocht.
Ik merk echter dat ik de behoefte heb om alle deelnemers te bedanken voor hun komst: wat was het leuk om jullie te ontvangen! Acht kwamen over land – Leen, Marian, Frans, Adri, Jacqueline, Ab, Jos, Jeannette – en drie via het water: Femke, Frank en Sophie waren de dag ervoor al vanaf de club vertrokken en hadden overnacht in Breukelen.
De tocht was kort maar krachtig. Eerst een kruip-sluipdoorroute naar de plas. We waren nog maar nauwelijks de bush ingekoerst of Leen brak zijn… stoeltje. Daar schoot hij het gebladerte in. Na een professorisch herstel ging het door naar het grote water. Dat was best pittig, maar eenmaal aan de overkant gelukkig enthousiaste reacties.
De Vuntus bood juist heel rustig vaarwater en een prettige lunchplek. Daarna maakten we ons op voor de volgende oversteek: een echt eierdoos-avontuur zo bleek. Dat werd me als vaarleider al gauw te machtig, maar Frank nam het naadloos over (veel dank)! Hij loodste ons veilig naar de Oostelijke Drecht en toen was het verder een eitje (zonder doos haha).
Bij de borrel kwam ook Marijke aan, met ons dagelijks brood en nog wat lekkere dingen. Het eten vond ik supergezellig, ik had wat voorbereid en iedereen sloeg aan het snijden, schalen opmaken, garnalen roosteren enz. Marian maakte een heerlijke salade en Ab had voor de wijn gezorgd. Later stonden anderen juist weer hun mannetje bij het afwassen en opruimen, voordat ik het wist was op initiatief van Frans mijn auto ingeladen en klaar voor vertrek, echt top! Ik heb ervan genoten jullie allen te kunnen ontvangen en van jullie enthousiasme, dank!
Julienne
Klik hier voor de foto’s van Frank.