Over de Weerribben, muggen, een nieuw begrip en een nieuwe tekst op een oude hit oftewel: Kano Rijnland ging 4 dagen naar de Weerribben en Wieden

Van donderdag 25 t/m zondag 28 mei togen 11 Rijnlanders naar camping de Kluft bij Ossenzijl. Doel was de prachtige Weeribben en Wieden te gaan verkennen.

De heenreis verliep redelijk voorspoedig maar bij aankomst op de camping was wel duidelijk dat het een lang weekend was. De hele toevoerweg werd gevuld met campers, caravans en ander rijdend materieel. De ons toegewezen plaatsen lagen gelukkig dichtbij de plek waar de trailer kon worden afgeladen. Nel, Jos, Frank en Julienne sliepen in de trekkershut, waarbij Frank gezien het mooie weer achteraf toch maar voor zijn tentje koos. De rest had een aantal mooie tentplaatsen in de buurt van de hut.  Alles eigenlijk pal aan het water met een makkelijke instap. Perfect geregeld,  allemaal door onze VlakWatercommissie!

Nadat het bivak was opgezet maakten we nog een mooie tocht van ongeveer 15 km. Hier was het af en toe wel een beetje filevaren.  De route werd namelijk ook gebruikt door de verhuurde fluisterbootjes maar alles ging in goede harmonie en mooi dat het was! Terug op de camping toen de zon wat lager kwam werden de beruchte knutjeswolken (superkleine mugjes) zichtbaar. Wijselijk hulden we ons in lange broek, lange mouwen en broekspijpen in de sokken. Helaas bleek dat voor de meesten van ons de volgende morgen niet voldoende. Menigeen is door de vele muggenprikken dusdanig toegetakeld dat ze bijna een nieuw paspoort nodig hadden omdat ze niet meer herkenbaar waren op de foto door de bulten. Het was werkelijk verschrikkelijk en gezellig buiten samen zitten was er eigenlijk niet bij. Ook de muggenspriralen (soort wierook met anti muggen middel) boden maar weinig soelaas.

De muggenmisere inspireerde de schrijver van dit epistel tot de volgende tekst op de melodie van “Testament” van Boudewijn de Groot en Lennaert Nijgh:

Na 62 jaren in dit leven arriveerde ik op camping de Kluft.
Ik werd daar helemaal verrot gestoken
Lieve mensen, dat had ik  niet verdiend!
Ik ging vol goede moed naar Overijssel voor een paar mooie dagen daar
maar de muggen kwamen in wolken en zaten ook nog vast in mijn uitdunnende haar.
Dit heeft de spirit echter niet gebroken want met varen in de Weeribben ben je niet zomaar klaar.
Aan gezelligheid heeft het daarom ook niet ontbroken en volgend jaar gaan we dus ook maar.

Maar… niet voor de langste dag want daarna zouden  de muggen weg zijn.

De eerste avond kookte een ieder voor zich of samen een potje of at wat snacks. Vrijdag werd een mooie tocht van 28 km gevaren  onder een wolkenloze hemel waarop we de camping Muggenbeet aandeden. De eigenaar ontving ons allerhartelijkst en we moesten daar volgende keer maar naar toe komen. Er waren volgens hem minder muggen. Gezond wantrouwen was ons deel en we hadden de camping misschien beter MuggenDeet willen noemen. Een stuk of wat lastige uitstapplekken vereisten de nodige acrobatiek. Met “a litttle help from my friends” kwam iedereen echter weer goed uit en in de boot.

Complimenten voor Jos die ons feilloos gidste. Julienne en Marijke verlegden hun grenzen op die dag en kwamen uitstekend mee. Femke “ koerste” in haar Valley veelvuldig van voren op turbosnelheid.

In de buurt van de camping waren eigenlijk geen fatsoenlijke winkels en ook de kampwinkel stelde niet veel voor. Voor het avondeten moest dus weer worden uitgeweken naar het restaurant, de snackbar of gekozen worden voor improvisatie.

Dat laatste werd het voor Femke, Jan-Cees en Marco. Zij combineerden hun etensvoorraad tot een nieuw fenomeen nl. de “LKV Camping Mix”. De enige eisen daaraan te stellen zijn, dat het geschikt is voor meerdere personen en dat voor bereiding de verpakking verwijderd moet zijn. Een wonderlijke maaltijd kwam zo op tafel. Femke maakte haar gedeelte klaar op een heuse commando brander die het wonderwel goed deed.

Zaterdag weer een mooie tocht, de Scheene route van ongeveer 16 km, buiten de gebaande routes om (andermaal onder een staalblauwe hemel). Op deze tocht werd het overdragen tot een kunst verheven. Liefst vijf keer was dat nodig. Bij terugkeer testte Nel nog even een zeekajak uit en kwam er vlot mee weg.

Die avond hebben we gezellig gezamenlijk gegeten op het terras van het campingrestaurant. In de nacht was er een korte, heftige onweersbui. In de ochtend was het weer andermaal prima. Zo konden we alles droog inpakken en naar Giethoorn  voor de slottocht van 15 km.

Buiten Giethoorn, bij recreatiecentrum Arendshorst geparkeerd en de tocht begonnen. Het eerste gedeelte door Giethoorn was uiteraard zeer druk met filevaren  maar toch gezellig. Opvallend veel Chinezen hebben Giethoorn ook ontdekt en huren er inmiddels zelf een bootje i.p.v. dat ze massaal met een gids op stap gaan. De advertentie op de oever voor  “Giethoornse Kaas To Go” was inmiddels ook in het Chinees vertaald !

Rond 3 uur waren we weer terug op onze instapplek. Frank verkende nog even het drukke kanaal en kwam wild enthousiast maar drijfnat terug van deze exercitie. Nog even een ijsje of een drankje als afscheid en toen richting Leiderdorp, boten afladen en naar huis.

Het waren 4 fantastische dagen met daarna nog dagenlang jeuk vanwege de muggen!

Marco
Zie hier voor de fotoserie van Gerard

This entry was posted in Verslagen, Vlakwater. Bookmark the permalink.

Geef een reactie

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.