Rattekaai-tocht verrast

Vroege ochtend :
Op 7 mei 2017 stond de tocht Gorishoek-Rattekaai op het programma. De tochtleiding is in handen van Jaap die tot in detail deze tocht heeft voorbereid.
Dat is nodig want…., de uitdaging is … om precies met hoogwater het haventje van Rattekaai in te varen. Deze plek is alleen dan met hoogwater (rond springtij) via het water te bereiken.
Wat is daar nou bijzonder aan….. ?
Rattekaai is een overblijfsel van een vroeger haventje, wat nu niet meer is dan een paar uit het water stekende meerpalen, met een bijzondere dijkversterking daar achter.
Vandaag is het bijzondere dat het hoogwater tijdstip rond het middaguur valt en… op een zondag. Dat is maar 2 keer per jaar het geval.
Voor de deelnemers een vroege ochtend, want we staan al om 7:00 uur de kajaks op de trailer te laden.

haventje van Rattekaai

Loodgrijze lucht :
Het is vandaag eigenlijk meer een dag om niet uit je bed te komen. Er is buiten niets te beleven. Een loodgrijze lucht, mistig, windje 3 bft. wat later in de middag een 4 bft. gaat worden.
Dat blijft zo…. de hele dag. Toch staan er 9 Rijnlanders om 9:00 uur op de dijk bij Gorishoek, uitkijkend over de Oosterschelde. Het meest in het land liggende stukje zee. De horizon gaat gedeeltelijk schuil in de mist.
Er is hier een verval (verschil tussen hoog- en laagwater) van zo’n 3,5 mtr. Dat is bijzonder, want aan onze Noordzee kust is 2,0 mtr. al veel.
De ploeg die vandaag het water opgaat is juist…. hiervoor…. zo vroeg opgestaan. Een groot verval betekent dus ook een aardige stroming.
Om 10:00 uur staat iedereen gereed,…. na een hap brood en een slok koffie,… om te water te gaan.
Jaap zorgt er voor dat alle neuzen dezelfde kant op staan (briefing) en via een boten helling glijden we het zoute water in, meegevoerd door de stroom.

Oriëntatie in de woestijn :
Waar varen we heen ? Op het dek ligt een kaart met daarop aangegeven de route en een aantal kompas richtingen. Eenmaal op het water gaan we optimaal gebruik maken van de stroming.
Met alleen maar water om je heen is het fijn om houvast te hebben aan de boeienlijn (vaargeul) die we volgen.  Halverwege wijken we af van de route, wat niet vooraf op papier was medegedeeld.
Manon zit voorovergebogen over de kaart en rekent nog even snel uit of dit allemaal wel goed gaat. Er nu is geen boei meer te zien.
Ik stel me voor dat ik hier alleen zou zijn. De weidsheid beangstigt me enigszins. Ik snap nu waarom zeevaren een groepssport is.

visvangstinstallatie van de weervisserij

Gevangen in een fuik :
Waarom wijken we nou af van de route langs de boeien ? De reden is,… dat er hier ergens bijzondere visvang-installaties staan. Ze zijn op de kaart aangegeven, maar je hebt toch echt je kompas nodig om de juiste richting op te varen.
Met het blote oog zijn ze nauwelijks te zien van een afstand. Frank die voorvaarder is… leidt ons volleerd naar de fuik installatie die meer dan 800 mtr. lang is. Aalscholvers hebben de plek ook gevonden, waar de vissen zijn samen gedreven.
Deze vorm van visvangst (op ansjovis) houd men alleen nog als “industriël erfgoed” (weervisserij) in stand. Tijdens een korte drijfpauze worden we door de stroming langs de installaties geleid.
Een aangepast koers brengt ons bij zo’n 2e visvang-installatie wat een interessante afwisseling is tussen de golven.

Aan de grond gelopen :
In het laatst deel van onze tocht hebben we de wind een moment goed in de rug. Berend , Rein, en Rob zien een kans om even een surfje te pakken. Femke begeleid door Freek staat haar mannetje en speelt met de golven.
Even zo,…. waren de golven snel verdwenen en slaan we met de peddel tegen de zandbodem. “Scheg in!”, wordt er geroepen. Het wordt opeens heel ondiep. Zo’n 1,2 zeemijl uit de kust (lees: dijk) lopen we vast. Is er een fout in de tochtplanning gemaakt ?
De wind blaast ons in een hoek waar nog net voldoende water staat, en tot onze verbazing komen we in een soort sprookjes land. Door de stroom en de wind zien we het landschap om ons heen steeds hoger worden.
We varen door een smalle diepe (door het water) uitgesleten geul.

varen door de geulen bij Rattekaai

Sprookjes wereld :
We schijnen precies op tijd te zijn aangekomen bij de vaargeul naar Rattekaai. Het is net een film waar we inzitten. Het water zal hier het komende uur zo’n 1,5 mtr. stijgen. Het water stuwt ons door het sprookjes geultje richting onze welverdiende pauze plek.
Uitstappen wordt nog even een dingetje. Doordat er nog bijna geen water staat moeten we nu nog wel 1,5 mtr. omhoog op de wal zien te klimmen.
Hier verandert onze sprookjes wereld in de harde werkelijkheid en staan we met beide benen tot over de enkels in de modder.
Maar met volmaakt teamwork helpen we elkaar aan wal en trekken we de boten omhoog.
Pannekoeken, stamppot, macaroni en koffie :
Doordat we 1,5 uur moeten wachten tot de kentering hadden we bedacht om op deze plek warm te eten. En zo geschiedde. Met een goed gevulde maag aanvaarden we de terugtocht om 14:30 uur.

kokkerellen in de pauze

Spetterend sluitstuk :
Van onze sprookjes wereld is niets meer over. We varen nu door (zo lijkt het) een poldersloot terug naar “zee”. Van de diepe geul is niets meer te zien. Geen drooggevallen land meer. Alleen nog maar een watervlakte. Met Berend als nieuwe voorvaarder en Rob als achtervaarder beginnen we aan een taai stukje van 8 zm. De wind is zoals voorspeld aangetrokken tot 4 bft en we hebben hem de hele weg tegen. Wind tegen stroom zorgt voor steile golven. Het water spat over en om ons heen en probeert de herinneringen aan deze sprookjeswereld uit te wissen. Uiterst voldaan landen we na ruim 3 uur bikkelen aan op het strandje waar de trailer staat geparkeerd.  Het was echt zo’n dag om in je bed te blijven liggen !

Deze beleving was mede mogelijk gemaakt door : Jaap, Berend, Femke, Rob, Manon, Freek, Rein, Frank en Tjeerd.

Tjeerd

voor alle foto’s klik hier